Dyskusyjny Klub Filmowy „KLAPS” działający w Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie zaprasza miłośników dobrego filmu do udziału w czerwcowych projekcjach filmowych. Wszystkie pokazy odbędą się w WDK o godz. 19:00.

Karnety miesięczne na filmy będą dostępne w cenie 30 zł, a wejściówki pojedyncze w cenie 10 zł.

Prelekcje i spotkania dyskusyjne prowadzi Dominik Nykiel.

W programie:

01 czerwca 2015 r. - PARTY GIRL, reż. Marie Amachoukeli-Barsacq, Claire Burger

08 czerwca 2015 r. - BARWY OCHRONNE, reż. Krzysztof Zanussi - pokaz w ramach cyklu „Mistrzowie kina”

15 czerwca 2015 r. - CO ROBIMY W UKRYCIU, reż. Jemaine Clement, Taika Waititi

22 czerwca 2015 r. - MAGICAL GIRL - reż. Carlos Vermut

29 czerwca 2015 r. - CITIZENFOUR - reż. Laura Poitras

__________

o filmach:

PARTY GIRL
reżyseria: Marie Amachoukeli-Barsacq, Claire Burger
produkcja: Francja 2014
gatunek: dramat
czas trwania: 96 min.

Jeden z najciekawszych francuskich debiutów ostatnich lat, pokazany w ramach zeszłorocznego festiwalu filmowego w Cannes na otwarcie sekcji Un Certain Regard. Film otrzymał tam nagrodę festiwalu za najlepszy debiut – Złotą Kamerę.

Angélique daleko do stereotypowego wizerunku pani w średnim wieku. Jest najstarsza z grupy pracujących w nocnym barze kobiet. Nie zwalnia tempa życia, wciąż lubi się bawić i świetnie czuje się w towarzystwie mężczyzn. Choć czasy się zmieniają i w lokalu zaczyna ubywać gości, uczucia stałego klienta Angélique, Michela, są niezmienne. Od lat bez pamięci w niej zakochany, któregoś dnia nieoczekiwanie prosi ją o rękę. Przed Angélique pojawia się szansa na ustatkowanie się. Czy z niej skorzysta?

Utrzymany w stylu filmów Johna Cassavetesa realistyczny portret silnej i wolnej kobiety, która wybrała życie poza granicami obyczajów i zasad tradycyjnego społeczeństwa.
Film inspirowany prawdziwą „party girl” – matką jednego z reżyserów, która w filmie gra samą siebie.
________

BARWY OCHRONNE
reżyseria: Krzysztof Zanussi
produkcja: Polska 1976
gatunek: dramat obyczajowy, psychologiczny
czas trwania: 96 min.

Genialne dzieło Krzysztofa Zanussiego i jeden z najważniejszych filmów z nurtu tzw. „kina moralnego niepokoju”.
Obraz uhonorowany Złotymi Lwami na festiwalu w Gdyni w 1977 roku.

Czołówkę obrazu otwiera animowana sekwencja przedstawiająca płazy i gady - symbole uległości i konformizmu. Fabuła filmu koncentruje się na starciu dwóch antagonistów: są nimi cyniczny doc. Jakub Szelestowski (Zbigniew Zapasiewicz) i idealistyczny mgr Jarosław Kruszyński (Piotr Garlicki). Są to uczestnicy obozu naukowego, podczas którego swoje stanowiska mieli zaprezentować przedstawiciele czołowych środowisk naukowych w Polsce. Jednak z powodu niechęci prorektora uczelni, przedstawiciele Torunia zostali skreśleni z listy. Mimo to Kruszyński postanawia dopuścić do konkursu studenckich prac naukowych spóźnioną dysertację niejakiego Raczyka z Torunia. Wie, że może tym podpaść swoim przełożonym, jednak problem pojawia się dopiero wtedy, gdy praca Raczyka zostaje entuzjastycznie przyjęta przez uczestników obozu.

„Barwy ochronne” nazywane są jednym z najważniejszych obrazów „kina moralnego niepokoju”, poruszającego problem konformizmu wśród polskiej inteligencji epoki późnego Gierka. Michał Oleszczyk, czołowy polski krytyk i nowy szef festiwalu w Gdyni, idzie jeszcze dalej, określając produkcję Zanussiego najlepszym polskim filmem wszech czasów.
W czasie swojej premiery „Barwy” wzbudziły bardzo gorące, emocjonalne reakcje zarówno publiczności, jak i partyjnego betonu. Po latach Zanussi przyznał, że film został uznany za „politycznie wywrotowy” i trafił na celownik cenzury.

Ponadczasowa i bardzo uniwersalna wymowa filmu to jedno. Siłą „Barw”, obok popisowego scenariusza, jest również bez wątpienia obsada w osobach Zbigniewa Zapasiewicza, Piotra Garlickiego, Christine Paul-Podlasky czy debiutującej na ekranie Ilony Łepkowskiej.
_________

CO ROBIMY W UKRYCIU
reżyseria: Jemaine Clement, Taika Waititi
produkcja: Nowa Zelandia 2014
gatunek: horror, komedia, dokumentalizowany
czas trwania: 86 min.

Nowy film twórców „Boya” i „Flight of the Conchords” jest wybuchową mieszanką horroru i czarnej komedii zrealizowaną w modnej konwencji mockumentu.

Viago (379 l.), Deacon (183 l.), Vladislav (862 l.) i Petyr (8000 l.) mieszkają razem na przedmieściach współczesnego Wellington w Nowej Zelandii. Ich życie rozpoczyna się dopiero po zmroku, kiedy to opuszczają trumny i legowiska, by stawić czoła codzienności, która również dla wampirów bywa niełatwa. Nieśmiertelność i pragnienie świeżej ludzkiej krwi już dawno przestały być ich głównym zmartwieniem, bo współczesność stawia przed nimi nowe wyzwania. Grupa filmowców towarzyszy im podczas codziennych obowiązków, drobnych kłótni czy nocnych wyjść na miasto, które z błyskotliwym humorem uświadamiają nam, że choć ich serca przestały bić wieki temu, wciąż żywią gorące i bardzo ludzkie uczucia.

Najlepszy film i Nagroda Publiczności Warszawskiego Festiwalu Filmowego.
______

MAGICAL GIRL
reżyseria: Carlos Vermut
produkcja: Hiszpania 2014
gatunek: dramat
czas trwania: 127 min.

Zwycięzca stworzonego przez Gutek Film projektu Scope50.
Film, który dla polskich widzów wybrali sami widzowie.

„Magical Girl” to skonstruowana jak łamigłówka opowieść, wciągająca widza do gry i do samego końca trzymająca w napięciu. Kiedy trzynastoletnia Alice zapada na ciężką chorobę, jej ojciec Luis – bezrobotny nauczyciel literatury – postanawia zrobić wszystko, by ją uszczęśliwić. Przypadkowo odkrywa jej wpis w pamiętniku, gdzie dziewczyna wyjawia swoje największe marzenie. Spełnienie go okazuje się jednak kosztowne i przekracza możliwości finansowe Luisa. Wtedy przypadek stawia na jego drodze Barbarę, piękną młodą kobietę o burzliwej przeszłości, oraz Damiana, emerytowanego nauczyciela skrywającego mroczną tajemnicę. Luis, Barbara i Damian wplątują się w grę, w której każdy ruch pociągnie za sobą nieodwracalne konsekwencje, a skrajne emocje do końca walczyć będą z rozumem.
„Magical Girl” otrzymał nagrodę za najlepszy film i za najlepszą reżyserię na festiwalu filmowym w San Sebastian, a odtwórczyni głównej roli Bàrbara Lennie została uhonorowana Nagrodą Goya 2014 dla Najlepszej Aktorki.

Pedro Almodóvar uznał tę produkcję nie tylko za najlepszy hiszpański film roku, ale także za jeden z najlepszych hiszpańskich obrazów początku XXI wieku:

___________

CITIZENFOUR
reżyseria: Laura Poitras
produkcja: Niemcy, USA, Wielka Brytania 2014
gatunek: dokumentalny
czas trwania: 116 min.

„Citizenfour” jest ostatnią częścią trylogii filmów dokumentalnych opowiadających o USA po 9/11.

Pierwszy film, My Country, My Country, opowiadał o wojnie w Iraku i otrzymał nominację do Oscara. Drugi film - The Oath, nominowany do nagrody Emmy w dwóch kategoriach, to z kolei historia Abu Jandala, jemeńskiego taksówkarza który przez 4 lata był ochroniarzem Osamy bin Ladena i Salima Ahmeda Hamdana który przez 4 lata był kierowcą bin Ladena w Afganistanie. Obaj zostali pojmani i uwięzieni w Guantanamo. Oba te filmy krytykowały administrację George'a W. Busha za wojnę w Iraku i więzienie w zatoce Guantanamo na Kubie. Tym razem na celowniku jest Barack Obama, za którego prezydentury - jak ujawnił Snowden - zapoczątkowana za czasów Busha inwigilacja elektroniczna rozrosła się na masową skalę, obejmując zarówno Amerykanów, jak i obcokrajowców.

Tytuł Citizenfour to kryptonim, jaki wybrał sam Snowden, kiedy pierwszy raz skontaktował się z Poitras na początku 2013 roku. Pracował wówczas jako podwykonawca dla Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (NSA). Kilka miesięcy później Poitras oraz dziennikarz Guardiana Glenn Greenwald spotkali się ze Snowdem w Hongkongu, dokąd uciekł on z USA, zabierając ze sobą kopie tajnych dokumentów NSA.

Film jest zapisem ośmiu dni w pokoju hotelowym w Hongkongu, gdy Snowden zaczyna ujawniać dziennikarzom swą wiedzę o NSA. Tłumaczy im, jak działają kolejne nieznane wcześniej programy zbierania metadanych od firm telefonicznych czy bezpośrednio z serwerów firm komputerowych. Jego wypowiedzi reżyserka zestawia z wypowiedziami Obamy i przedstawicieli jego administracji. Niektórzy nawet pod przysięgą podczas przesłuchań w Kongresie zaprzeczali istnieniu programów inwigilacji Amerykanów.

Laura pisała o tym, czego dowiedziała się od Snowdena nt. działalności NSA dla najważniejszych międzynarodowych tytułów, jak The Guardian, Der Spiegel i The New York Times. Za swoją działalność otrzymała m.in.George Polk Award for National Security Reporting czy Henri Nannen Prize for Services to Press Freedom, a jej teksty obok innych autorstwa Greenwalda, Ewena MacAskilla i Bartona Gellmana doprowadziły do przyznania nagrody Pulitzera dla The Guardian i The Washington Post w 2014 roku. Aktywnie działa na rzecz wolności prasy i walki z wszechobecnym nadzorem i inwigilacją ze strony rządów i korporacji.

Tegoroczny laureat Oscara i nagrody BAFTA w kategorii: Najlepszy Film Dokumentalny.

Data wprowadzenia: 2015-05-27