Dyskusyjny Klub Filmowy KLAPS działający w Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie zaprasza miłośników dobrego filmu do udziału w grudniowych projekcjach filmowych.
 
W programie:

05.12.2016 - CREATIVE CONTROL, reż. Benjamin Dickinson
12.12.2016 r.  - NIEZNAJOMA DZIEWCZYNA, reż. Jean-Pierre i Luc Dardenne
19.12.2016 r. - KONOPIELKA, reż. Witold Leszczyński
 
Wszystkie pokazy zaplanowano na godz. 19:00 w WDK, ul. S. Okrzei 7. Karnety miesięczne na trzy filmy będą dostępne w cenie 20 zł a wejściówki pojedyncze  w cenie 10 zł.
 
o filmach:

CREATIVE CONTROL, reż. Benjamin Dickinson
gatunek: komedia obyczajowa
produkcja: USA 2015
czas trwania: 97 min
 
David (reżyser i scenarzysta filmu Benjamin Dickinson) to uzależniony od technologicznych nowinek, przemęczony pracownik agencji reklamowej. Przygotowuje kampanię o okularach nowej generacji, dających dostęp do „rozszerzonej rzeczywistości”.
 
GŁOSY PRASY:
- Jest jak dziecko Kubricka, Felliniego i Larry'ego Page'a. Koniecznie trzeba go zobaczyć
Rick Jervis, „USA Today”
 
- „Creative Control”, czyli satyra na kształtowaną przez gadżety rzeczywistość
Jeannette Catsoulis, „The New York Times”
 
- Wielkie uznanie dla Bena Dickinsona za przenikliwą i działającą na zmysły opowieść
o rozszerzonej rzeczywistości
Scott Macauley, „Filmmaker Magazine”
 
- Robi spektakularne wrażenie i powala inteligencją. To z pewnością najlepszy wizualnie film, jaki widziałem w tym roku.
Kyle Buchanan, „Vulture”/”The New York Magazine”
 
- Świeży i fascynujący obraz science fiction ku przestrodze. [...] „Creative control” to wizualna uczta i świetnie opowiedziana historia. Ilustruje siłę przełomowej technologii, pokazując jednocześnie skrajne sytuacje, do jakich może doprowadzić.
Eric Kohn, „IndieWire”
 
- Historia specjalisty od reklamy, pracującego nad okularami rozszerzonej rzeczywistości nowej generacji. Wszystko zmierza do nieuchronnej katastrofy, gdy na tym gruncie pojawia się uczucie, jakie zaczyna żywić do dziewczyny swojego najlepszego przyjaciela. „Creative control” trzeźwo pokazuje co nam grozi, jeśli będziemy spoglądać na świat przez pryzmat najnowszych technologii.”
David Ehrlich, „Time Out New York”
 
- Soczysty koszmar senny o niedalekiej przyszłości. [...] W „Creative control” zobaczymy oniryczne, czarno-białe zdjęcia i parodię brooklyńskiej klasy kreatywnej. To również ostra satyra na dzisiejsze czasy, szczególnie sprzeczności, jakie rodzi kreatywność w społeczeństwie kapitalistycznym
Emily Yoshida, „The Verge”
 
- Piękne czarno-białe zdjęcia, muzyka klasyczna i hipsterzy, jakich co dzień możemy spotkać w Williamsburgu w Brooklynie czynią z „Creative Control” bezpretensjonalny film science fiction
Julia Telsenthal, „Vogue”
 
* * *
 
NIEZNAJOMA DZIEWCZYNA, reż. Jean-Pierre i Luc Dardenne
gatunek: dramat społeczny
produkcja: Belgia, Francja 2016
czas trwania: 106 min
 
Najnowszy film braci Dardenne, dwukrotnych zdobywców Złotej Palmy
na MFF w Cannes.

Kiedy lekarka Jenny uczy swojego praktykanta przestrzegania godzin pracy, jeszcze nie wie, że respektowanie tych zasad wkrótce zmieni i jej życie. A stanie się tak, ponieważ do jej drzwi - ale już po godzinach pracy - zapuka pewna młoda kobieta...

Pokazywany w Konkursie Głównym festiwalu w Cannes film „Nieznajoma dziewczyna” braci Dardenne nie jest kryminałem, choć znajdują się w nim mroczne wątki. Dardenne'owie portretują zamknięte środowisko lekarskie, skupione wokół swojej pracy, nawet czas wolny spędzające we własnym gronie. To typowa klasa średnia Belgii, nastawiona na konsumpcję i niedostrzegająca biedy, otaczającej ich ze wszystkich stron.

Tymczasem obok ich świata, w którym ludzie za konsultację lekarską płacą grube setki euro, rozgrywają się wydarzenia dramatyczne, a przypadkowa śmierć tytułowej nieznajomej dziewczyny pozwala zajrzeć do środowiska, z którego istnienia mało kto zdaje sobie sprawę.
A może Dardenne'owie opowiadają tak naprawdę o znaczeniu przypadku w naszym życiu, winie i odpowiedzialności?

SYLWETKA REŻYSERÓW:
Jean-Pierre i Luc Dardenne – przyszli na świat na początku lat 50. w belgijskiej prowincji Liège. Jean-Pierre studiował aktorstwo, Luc – filozofię. Pod koniec lat 70. zaczęli kręcić filmy dokumentalne. Dekadę później zrealizowali pierwszą fabułę, dramat wojenny „Falsch” (1987). Międzynarodowy rozgłos zyskali jednak dopiero za sprawę dramatu „Obietnica” (1996). Są dwukrotnymi laureatami Złotej Palmy – za filmy „Rosetta” (1999) oraz „Dziecko” (2005). W 2011 wyjechali z canneńskiego festiwalu z Grand Prix za „Chłopca na rowerze”. Wielkim sukcesem był także ich przedostatni film „Dwa dni, jedna noc” (2014), który zgarnął szereg nagród na światowych festiwalach i zapewnił Marion Cotillard nominację do Oscara. Bracia konsekwentnie tworzą kino społeczne w paradokumentalnej estetyce i według własnych scenariuszy.
 
* * *
 
KONOPIELKA, reż. Witold Leszczyński
gatunek: komedia obyczajowa
produkcja: Polska 1982
czas trwania: 88 min
 
Adaptacja znanej i cenionej powieści Edwarda Redlińskiego. Jej autor - Witold Leszczyński zasłynął przejmującym filmem pt. „Żywot Mateusza”, ukazującym dramat człowieka podświadomie zmierzającego do samozagłady. W opinii wielu krytyków „Konopielka” jest filmem, który dorównuje klasą „Żywotowi...” Podobnie jak tamten przenosi widza w pejzaże odludnej wsi, lecz czyni to w nieco odmiennej tonacji emocjonalnej. Dużo więcej tu komizmu (głównie słownego), pojawia się też satyra na postęp, a z drugiej strony na fanatyczne i pełne przesądów zacofanie. Humorystyczne walory filmu oddają jednak często pola poważniejszej refleksji nad wymuszanym przez rozwój cywilizacji zrywaniem więzi człowieka z przyrodą, odrzucanie tradycji, w której przecież nie wszystko jest złe i pozbawione znaczenia. Jak mówił autor powieści i scenariusza Edward Redliński: „Konopielka to rzecz o przeszłości, o „kulturze statycznej”, życiu tradycyjnym, a nie o tym, skąd przyszliśmy, co w nas jeszcze w środku, co przezwyciężyliśmy...” O powodzeniu filmu Leszczyńskiego zadecydowało przede wszystkim znakomite aktorstwo, zwłaszcza Anny Seniuk jako Handzi i Krzysztofa Majchrzaka w kluczowej roli Kaziuka.
Ekranową „Konopielkę” docenili jurorzy Festiwali w Gdańsku oraz Vevey i Havgesund, przyznając jej główne nagrody.