Miłośników dobrego filmu zapraszmy do WDK na październikowe projekcje w ramach cyklu DKF Klaps.

W programie:

03.10.2016 r. - „Nawet nie wiesz, jak bardzo cię kocham”, reż. Paweł Łoziński
10.10.2016 r. - „Wróble”, reż. Rúnar Rúnarsson
17.10.2016 r. - „Jowita”, reż. Janusz Morgenstern
24.10.2016 r. - „Aż do piekła”, reż. David Mackenzie
31.10.2016 r. - „Kosmos”, reż. Andrzej Żuławski

Wszystkie pokazy zaplanowano o godz. 19:00 w WDK, ul. S. Okrzei 7.

Karnety miesięczne na pięć filmów będą dostępne w cenie 30 zł a wejściówki pojedyncze w cenie 10 zł.

O filmach:

„Nawet nie wiesz, jak bardzo cię kocham”, reż. Paweł Łoziński
produkcja: Polska 2016
gatunek: dokument
czas trwania: 76 min

Paweł Łoziński ponownie odsłania intymne relacje rodzinne. Co kryje się pod słowem „miłość”? Żyjąc często tworzymy z bliskimi więzi i węzły, które z czasem wydają się nam nie do rozsupłania. Film opowiada o dramacie dwóch kobiet, matki i córki związanych ze sobą trudnym, skomplikowanym uczuciem. Kluczowe dla bohaterek jest spotkanie z kimś trzecim, obcym - doświadczonym terapeutą profesorem Bogdanem de Barbaro.

Ekstremalnie bliskie kadry (niezwykłe zdjęcia Kacpra Lisowskiego) wyłapują każdą emocję na twarzach kobiet. Jako widzowie jesteśmy świadkami napięć, łez, żalu i frustracji. Podglądamy sesje na przestrzeni kilku miesięcy i widzimy, jak ewoluuje relacja matki i córki. Ale przecież to, co dzieje się za drzwiami gabinetu, powinno być owiane tajemnicą zawodową. Jak udało się Pawłowi Łozińskiemu złamać tę żelazną zasadę?

„Wybitny. Jest o czym myśleć” – Tadeusz Sobolewski, „Gazeta Wyborcza”
Srebrny Lajkonik dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego - Krakowski Festiwal Filmowy 2016
 

„Wróble”, reż. Rúnar Rúnarsson
produkcja: Islandia/Dania/Chorwacja 2015
gatunek: dramat
czas trwania: 99 min

Szesnastoletni Ari zachwyca głosem w kościelnym chórze. Muzyka jaką wykonują i architektura wnętrza kościoła, gdzie występują, tworzą uduchowioną harmonię. Tymczasem jego własna, wewnętrzna harmonia zostaje zburzona decyzją matki, która z nowym mężem decyduje się na dłuższy wyjazd do Afryki. Syna wysyła na północ pod opiekę ojca. Ari nie widział ojca przez sześć lat. Teraz właściwie musi poznawać go na nowo. Nie jest to proste zadanie, a ojciec niczego mu nie ułatwia. Bardziej od syna interesuje go alkohol i nieustanne balangi. Zdołał już zresztą utracić na ten cel rodzinny majątek...
 
Złota Muszla na MFF w San Sebastian 2015;
Srebrny Hugon na MFF w Chicago 2015;
nagroda za scenariusz i najlepszy film fabularny na MFF w São Paulo 2015; najlepszy film (w konkursie 1-2) na Warszawskim Festiwalu Filmowym 2015

„Jowita”, reż. Janusz Morgenstern
produkcja: Polska 1967
gatunek: film psychologiczny, obyczajowy
czas trwania: 91 min

Młody architekt Marek Arens jest człowiekiem ogromnie popularnym. Sławę przyniosła mu jednak nie architektura, lecz wyczyny sportowe, jest bowiem znakomitym lekkoatletą. Sam zresztą nie pasjonuje się specjalnie ani sportem, ani zawodem, tym bardziej, że zdaje sobie sprawę, iż swoje sukcesy życiowe zawdzięcza nie sobie samemu, ale ludziom, którzy nim kierowali. Marzy o wielkiej, prawdziwej miłości. Marzenie to łączy z dziewczyną imieniem Jowita, której wspaniałe czarne oczy w twarzy szczelnie okrytej czarczafem ujrzał kiedyś na balu. Tymczasem poznaje Agnieszkę, studentkę Akademii Sztuk Pięknych, dziewczynę poważną i ambitną, serio traktującą sprawy własnej przyszłości. Rodzi się miłość, może właśnie ta prawdziwa? Ale Marek nie przestaje myśleć o nierealnej Jowicie, równocześnie nie potrafi zerwać romansu z Heleną, żoną swego trenera, nie zrezygnuje też z chwili miłości z koleżanką, młodziutką sprinterką Dorotą, traktującą - jak się przekona - sprawy miłości iście po sportowemu. Rozdrażniony na świat i ludzi, rozgoryczony do kobiet „romantyk” wywołuje awanturę w restauracji i oddaje się w ręce milicji. Gdy w więziennym stroju zamiata ulicę - podchodzi doń Agnieszka, by wyznać mu, że wychodzi za mąż i że to ona właśnie była wówczas na balu ową tajemniczą Jowitą.

Nagroda w San Sebastián 1967 - Najlepszy reżyser Janusz Morgenstern

więcej na: http://filmpolski.pl/fp/index.php?film=121709


„Aż do piekła”, reż. David Mackenzie
produkcja: USA 2016
gatunek: dramat, kryminał, sensacyjny
czas trwania: 102 min

Wielokrotnie nagradzany reżyser David Mackenzie („Obłąkana miłość”, „Młody Adam”) oraz Taylor Sheridan – autor scenariusza do hitu „Sicario”, przedstawiają jeden z najlepiej ocenianych filmów sensacyjnych ostatnich lat. „Aż do piekła” (100% pozytywnych recenzji w serwisie Rottentomatoes i średnia ocen 82/100 w Metacritic), to nowoczesne kino kryminalne, którego akcja rozgrywa się na zachodzie Teksasu – w miejscach, gdzie rządzą przemoc i bezprawie.

W gwiazdorskiej obsadzie filmu, znaleźli się, m.in. zdobywca Oscara – Jeff Bridges („Iron Man”, „Prawdziwe męstwo”), Chris Pine („Star Trek”, „Niepowstrzymany”) oraz Ben Foster („3:10 do Yumy”, „Warcraft: Początek”).

Muzykę do produkcji napisali członkowie grupy Nick Cave and the Bad Seeds – Nick Cave i Warren Ellis. Światowa premiera „Aż do piekła” odbyła się w ramach 69. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes, gdzie film spotkał sięz doskonałym przyjęciem.

„Kosmos”, reż. Andrzej Żuławski
produkcja: Francja, Portugalia 2015
gatunek: dramat
czas trwania: 103 min

Nagrodzony za reżyserię w Locarno film oparty jest na twórczości Witolda Gombrowicza. – Byłem naprawdę zaskoczony, kiedy po tych wszystkich latach nieobecności wszedłem na scenę i 2 tys. osób biło mi brawo. Jakby te wszystkie lata samotności nie istniały – mówił dziennikarzom w Locarno. Filmem tym nie tylko powrócił, ale również się odrodził. Krytycy na całym świecie zgodnie twierdzą,
że reżyser stworzył jeden ze swoich najlepszych filmów.

To film, który „portretuje proces twórczy jako formę szaleństwa” – pisał krytyk Indiewire.com. „Hollywood Reporter” nazwał obraz „metafizyczną komedią”,

„Le Temps” – filmem, który „nie jest irytujący, tylko prowokujący i zagmatwany”.
 

Data wprowadzenia: 2016-09-27