Po wakacyjnej przerwie wraca Dyskusyjny Klub Filmowy KLAPS działający w Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie. Pierwsze spotkanie miłośników dobrego filmu odbędzie się 1 października. Poniżej program projekcji na cały miesiąc.

01 października 2018 r. - MATANGI/MAYA/M.I.A., reż. Stephen Loveridge
08 października 2018 r. - DOGMAN, reż. Matteo Garrone
15 października 2018 r. - LOVELING, reż. Gustavo Pizzi
22 października 2018 r. - DONBAS, reż.  Siergiej Łoźnica
30 października 2018 r. - WHITNEY, reż. Kevin Macdonald
 
Pokazy filmów zaplanowano w „4 poniedziałki i wtorek” o godz. 19:00 w WDK, ul. S. Okrzei 7. Karnety miesięczne na pięć filmów będą dostępne w cenie 30 zł a wejściówki pojedyncze na każdy film w cenie 10 zł

 
Informacje dystrybutorów o filmach:
 
MATANGI / MAYA / M.I.A. - reż. Steve Loveridge
Produkcja: USA, Wielka Brytania, Sri Lanka - 2018
Gatunek: dokument muzyczny
Czas trwania: 95 min.
 
Pochodząca ze Sri Lanki Mathangi „Maya” Arulpragasam, znana szerzej pod pseudonimem M.I.A., to wokalistka, kompozytorka i producentka, która łączy w swojej twórczości wiele różnych gatunków, w tym hip-hop, ragga, dancehall i electro. Bezkompromisowa, szczera i dosadna, zbudowała waleczny i buntowniczy wizerunek sceniczny, stojąc często w opozycji do polityki zachodniego świata, wyrażając niepopularne opinie i wątpliwości na temat jej mechanizmów.

Z powodu zagrożenia wojną, dziewięcioletnia Maya wraz z matką i rodzeństwem uciekła ze Sri Lanki do Londynu, aby tam rozpocząć nowe życie. Film, oparty na materiałach archiwalnych jej autorstwa,
jest intymnym portretem tej nietuzinkowej artystki, która nieustannie łamie konwencje. Obserwujemy jej zawodową i prywatną drogę od doświadczenia wojny domowej na Sri Lance, poprzez migrację, aż po karierę popularnej gwiazdy. Początkowo planowała robić filmy dokumentalne i dlatego jako studentka wróciła na Sri Lankę, aby sfilmować członków swojej rodziny.

Podróż i doświadczenie reżimu wojskowego Sri Lanki ukształtowały jej artystyczne i polityczne postawy. Zaczęła tworzyć muzykę, która była zderzeniem kulturowej estetyki street artu, hip-hopu i mieszkających w Londynie migrantów. 
 
* * *
 
DOGMAN - reż. Matteo Garrone
Produkcja: Włochy, Francja 2018
Gatunek: dramat
Czas trwania: 102 min.
 
Rewelacja tegorocznego festiwalu Cannes - Złota Palma dla Najlepszego Aktora!
 
Mieszkańcy włoskiego miasteczka wiedzą, że Marcello, miejscowy psi fryzjer, nie skrzywdziłby nawet muchy. Niepozorny, ale lubiany przez wszystkich, dzieli swój czas między pracę, wychowywanie córki i okazjonalny handel. Z powodzeniem unika kłopotów, przynajmniej dopóki nie pojawia się Simone – trzęsący całą okolicą osiłek. Kiedy po raz kolejny bezwzględnie wykorzysta naiwność Marcella, psi fryzjer będzie musiał się odgryźć.
 
Trwająca ponad 10 minut owacja na stojąco po premierowym pokazie i znakomite recenzje krytyków z całego świata – Dogman przez wielu okrzyknięty został najlepszym filmem festiwalu w Cannes.
 
„Sukces na każdym poziomie. Imponujący reżyserski wyczyn” – ogłosił Lee Marshall na łamach „Screen International”. „Obezwładniające doświadczenie filmowe” – podkreślała Deborah Young w „The Hollywood Reporter.” Peter Bradshaw z dziennika „The Guardian" przyznał filmowi maksymalną liczbę gwiazdek, doceniając zarówno jego komiczną stronę, jak i „ekstremalnie mocne ugryzienie”, a Tadeusz Sobolewski pisał na łamach Gazety Wyborczej, że to „film, który zostawia widza w bezradnym podziwie”.

Choć punktem wyjścia dla historii opowiedzianej w Dogmanie były autentyczne wydarzenia, jakie rozegrały się ponad trzy dekady temu na przedmieściach Rzymu, to Garrone stworzył na tej podstawie odrębną historię.

Filmowy bohater to przede wszystkim ojciec rodziny, który nie widzi świata poza swoją córką, człowiek spokojny, czuły, kochający zwierzęta. Jak podkreśla reżyser: „Chciałem dodać tej historii humanizmu. Dogman to nie tyle film o zemście, nawet jeśli zemsta (ale lepiej byłoby nazwać to odkupieniem) gra w nim ważną rolę; podobnie jak nie jest tylko wariacją na temat odwiecznego tematu walki pomiędzy słabymi a silnymi. Jest to natomiast film, który za pośrednictwem „ekstremalnej” historii stawia nas wobec czegoś, co dotyczy nas wszystkich. Wobec konsekwencji wyborów, które codziennie podejmujemy, aby przetrwać; wszystkich „tak”, które mówimy i które nie pozwalają nam już powiedzieć „nie”; różnicy między tym, kim jesteśmy, a tym, za kogo się uważamy. W tym głębokim pytaniu o utratę niewinności człowieka, uważam, że jest to film uniwersalny, etyczny, ale nie moralistyczny. Z tego powodu bardzo zależy mi na podkreśleniu dystansu, jaki zachowuję od prawdziwych wydarzeń, którymi film jest tylko luźno inspirowany. Wszystko, począwszy od miejsc, postaci, ich psychologii, zostało zmienione”.

Nie tylko Marcello Fonte został doceniony w Cannes za swoją rolę w Dogmanie. Tak zwana „psia palma” (Palm Dog) przypadła w udziale pieskowi chihuahua, który zagrał w filmie kluczową rolę.
Wkrótce po sukcesie w Cannes Dogman zdobył również osiem włoskich nagród filmowych (Nastro d’argenti), w tym dla najlepszego filmu, reżysera, aktora i producenta, pokonując takich konkurentów, jak Luca Guadagnino (Tamte dni, tamte noce) i Paolo Sorrentino (Loro).
 
GŁOSY PRASY
Zostawia widza w bezradnym podziwie.
Tadeusz Sobolewski, Gazeta Wyborcza
 
Garrone stworzył na ekranie fascynujący świat.
Anna Tatarska, Onet.pl
 
Najbardziej hipsterski film tegorocznego Cannes.
Artur Zaborski, Interia.pl
 
Rewelacja z Cannes (…) Takiego bohatera jak Marcello kino kocha najbardziej.
Ekscentryczny, pełen sprzeczności, z niejasno ustawionymi priorytetami.
Artur Zaborski, Vogue.pl
 
Znakomite kino. Mistrzowska forma Matteo Garrone.
Karol Owczarek, K-Mag
 
Ten film ma ekstremalnie mocne ugryzienie.
Peter Bradshaw, The Guardian
 
Trzyma w napięciu, a jednocześnie znajduje miejsce na poczucie humoru. (…) Obezwładniające doświadczenie filmowe; ten przerażająco prawdziwy portret dobrego człowieka kuszonego przez diabła sprawi, że widzowie będą kurczowo ściskać poręcz fotela!
Deborah Young, The Hollywood Reporter
 
Sukces na każdym poziomie. Imponujący reżyserski wyczyn!
Lee Marshal, Screen International
* * *
 
LOVELING - reż. Gustavo Pizzi
Produkcja: Brazylia, Urugwaj 2018
Gatunek: dramat
Czas trwania: 98 min.
 
Uniwersalna historia o miłości / ScreenDaily
Ten film ma nieokiełznany urok / Hollywood Reporter
Mieszanka humoru i melancholii / Variety
 
Irene wraz z mężem i czwórką dzieci mieszka w małym miasteczku na obrzeżach Rio de Janeiro. Jej najstarszy syn Fernando jest utalentowanym graczem w piłkę ręczną. Pewnego dnia chłopak zostaje zaproszony do profesjonalnej drużyny w Niemczech. Rodzina musi podjąć szybką decyzję o wyjeździe, od którego zależy jego dalsza kariera.

Zaskoczona obrotem spraw Irene, stara się poradzić sobie z wizją nagłego rozstania z synem, pokonać własny niepokój i odkryć w sobie nowe siły, by przyzwyczaić się do życia bez ukochanego dziecka.
 
- MFF Sundance 2018: nominacja do Nagrody Jury w konkursie World Cinema Dramatic
- Festiwal Filmów Hiszpańskich w Maladze 2018: Złota Biznaga dla najlepszego filmu
  iberoamerykańskiego, Srebrna Biznaga - Specjalna Nagroda Krytyków
 
* * *
 
DONBAS - reż. Siergiej Łoźnica
Produkcja: Niemcy, Ukraina, Francja, Holandia, Rumunia - 2018
Gatunek: dramat
Czas trwania: 110 min.
 
Siergiej Łoźnica („Łagodna”, „We mgle”, „Szczęście ty moje”) w najnowszym filmie „Donbas” w hipnotycznym, pełnym groteski stylu, zabiera nas w podróż przez kolejne kręgi piekła wojny hybrydowej we wschodniej Ukrainie.

Film został nagrodzony w Cannes za najlepszą reżyserię w sekcji Un Certain Regard.

Noworosja – państwo-widmo, rządzone przez watażków, istniejące tylko dzięki wsparciu mitycznej matki – Rosji. Tu propaganda uchodzi za prawdę, wojna za pokój, a nienawiść deklarowana jest jako miłość. Łoźnica zrobił film na wskroś nowoczesny. Odwołuje się do tego, jak dziś postrzegamy świat - często pokawałkowany na dziesiątki filmików, które scrollujemy z rosnącą obojętnością.
 
* * *
 
WHITNEY - reż. Kevin Macdonald
Produkcja: USA, Wielka Brytania 2018
Gatunek: biograficzny, dokumentalny, muzyczny
Czas trwania: 120 min.
 
Wyreżyserowany przez laureata Oscara – Kevina Macdonalda („Ostatni król Szkocji”, „Czekając na Joe”) i wyprodukowany przez dwukrotnego zdobywcę Nagrody Akademii – Simona Chinna („Sugar Man”, „Człowiek na linie”) poruszający dokument poświęcony pamięci legendy muzyki pop i R&B – Whitney Houston. „Chwytający za serce” (The Guardian), a przy tym intymny i porażająco szczery filmowy portret, dający wyjątkowe spojrzenie na życie, zawrotną karierę oraz powolny upadek, obdarzonej niespotykanym wręcz talentem gwiazdy. Wypełniony wspomnieniami najbliższych artystki, niepublikowanymi wcześniej filmami oraz muzyką, która już dziś uzyskała status nieśmiertelności.

Z imponującą liczbą ponad 200 milionów albumów sprzedanych na całym świecie, ze statusem pierwszej kobiety-artystki, która zadebiutowała na szczycie listy Billboard 200 i jedynej w historii, której siedem kolejnych singli pojawiło się na pierwszym miejscu zestawienia Billboard Hot 100, Whitney Houston była głosem swojego pokolenia. Artystką, która z piosenkarki gospel miała stać się królową światowej sceny. To ona zainspirowała całe pokolenie wokalistek z Mariah Carey i Beyoncé na czele. To jej brawurowe wykonanie amerykańskiego hymnu w trakcie Super Bowl w 1991 roku przetarło ścieżki niedostępne wcześniej dla czarnoskórych muzyków. W tle do tych wiekopomnych wydarzeń pisała się jednak inna historia. Porażająca opowieść o uzależnieniu i samozniszczeniu, wypełniająca kolumny tabloidowych gazet i czasopism. Historia kobiety, która na scenie miała głos anioła, ale poza nią przegrywała walkę z własnymi demonami.

„Whitney” to jedyna tego typu produkcja, która otrzymała pełną zgodę i poparcie rodziny oraz spadkobierców wokalistki. W filmie zostaną wykorzystane niepublikowane wcześniej ujęcia, rzadko lub nigdy nie pokazywane materiały filmowe, a także nagrania koncertowe wykonane przez samą Whitney Houston w różnych okresach jej kariery. Widzowie usłyszą wersje oryginalne oraz acapella największych przebojów Whitney Houston. Wszystko to wsparte bogatymi materiałami ze zbiorów najbliższej rodziny i przyjaciół Whitney, dokumentującymi jej burzliwe, prywatne życie.
 
 

Data wprowadzenia: 2018-09-11