Dwa dramaty miłosne od lat połączone w operowym uścisku. Tradycyjnie wystawiane razem dwie krótkie opery skupiają się na ekstremalnych uczuciach i czynach, jakie czasem zdarzają się nawet w najspokojniejszych miasteczkach. W „Rycerskości wieśniaczej” powodowany zazdrością o żonę Alfio zabija Turridu. W „Pajacach” wędrowny komediant Canio z tego samego powodu uśmierca swoją żonę Neddę. Takie obrazki z prawdziwego życia były tematem dla werystów, twórców pragnących sportretować zwykłe życie, odrzucających jako bohaterów królów, herosów i arystokratów (pierwszą werystyczną próbą była „Carmen” Bizeta). Reżyser umieszcza oba dzieła w scenerii jednej sycylijskiej wsi, ale w różnych czasach. Marcelo Álvarez mierzy się jednego wieczoru z dwiema trudnymi partiami tenorowymi.