Opis: Berlin, kwiecień 1945. Ostatnie dni wojny. W piwnicy częściowo zburzonego budynku ukrywają się ludzie. Czekają. Przeżyli nocne naloty i ostrzał artyleryjski. Większość z nich to kobiety. Mają złe przeczucia. Armia Czerwona zaraz wkroczy do Berlina. Pomiędzy kobietami oraz kilkoma starymi mężczyznami jest też Anonima (Nina Hoss), trzydziestoletnia dziennikarka. Prowadzi dziennik, w którym zapisuje wydarzenia tych dni dla swojego narzeczonego, Gerda (August Diehl), który dawno temu przepadł na froncie wschodnim.
Kolejne dni to pasmo udręki, przerażenia i sprzecznych doświadczeń. Anonima, podobnie jak większość kobiet, zostaje wielokrotnie zgwałcona przez żołnierzy zwycięskiej armii. Nie zgadza się jednak na rolę ofiary i postanawia bronić swojej godności. Dochodzi do wniosku, że musi znaleźć protektora, wysoko postawionego rosyjskiego oficera, który ochroni ją przed innymi żołnierzami. W zamian za ochronę, będzie z nim dobrowolnie sypiała. Przytrafia jej się jednak coś, czego się w ogóle nie spodziewała. Uprzejmy i melancholijny oficer Andriej (Jewgienij Sidichin) wzbudza w niej nieoczekiwane uczucia. Ich związek coraz bardziej przypomina miłość. Jednak nigdy nie zniknie między nimi bariera, która nie pozwala zapomnieć, że przecież są wrogami...
Pozostałe kobiety przyjmują różne strategie przetrwania. Czasami zachowują się nonszalancko, czasami są uległe, zawsze poszukują choćby najmniejszej korzyści, która pomoże przeżyć kolejny dzień. Zdają sobie sprawę, że rosyjscy żołnierze, którzy rezydują w ich zburzonej kamienicy, łakną zwykłego ludzkiego ciepła. Na koniec, zwycięzcy i pokonani razem świętują kapitulację i zakończenie wojny. Okazuje się, że jest coś, co ich łączy: i jedni i drudzy przeżyli.
Po doświadczeniu niewyobrażalnych okrucieństw, po tym jak ich uczucia zostały porwane na strzępy, kobiety zaczynają patrzeć w przyszłość, chcąc odbudować normalne życie. |